Konieczne jest odzyskanie zdolności do pracy

Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie (art. 229 § 4 kp). Obowiązkiem pracownika jest zaś poddawanie się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i stosować się do wskazań lekarskich (art. 211 pkt 5 kp). W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku (art. 229 § 2 kp). Okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się w miarę możliwości w godzinach pracy. Za czas niewykonywania pracy w związku z przeprowadzanymi badaniami pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, a w razie przejazdu na te badania do innej miejscowości przysługują mu należności na pokrycie kosztów przejazdu według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych (art. 229 § 3 kp).

Z powyższego wynika, że jeżeli niezdolność pracownika do pracy z powodu choroby wywołanej wirusem SARS-CoV-2 trwa nieprzerwanie dłużej niż 30 dni – pracodawca ma obowiązek skierować takiego pracownika na badania kontrolne.

Skierowanie na badania także przed urlopem wypoczynkowym

Co ważne, obowiązek ten istnieje także wówczas, gdy bezpośrednio po zakończeniu absencji pracownik miał zaplanowany urlop wypoczynkowy lub (w przypadku nauczycieli) gdy przypadały w tym czasie ferie szkolne, a więc obowiązkowy okres urlopu wypoczynkowego dla nauczycieli placówek feryjnych.

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego pracodawca ma obowiązek skierować pracownika na badania kontrolne po ponad 30-dniowej chorobie, jeżeli pracownik bezpośrednio po zakończeniu zwolnienia chce skorzystać z urlopu „na żądanie”. Postulat ten wynika z założenia, że korzystanie z urlopu wypoczynkowego i niezdolność do pracy wykluczają się (wyroki Sądu Najwyższego z 28 października 2009 r., II PK 123/09, LEX nr 551056; z 29 października 2007 r., II PK 54/07, LEX nr 897939; z 18 ma-ja 2006 r., III PK 26/06, LEX nr 551013).

ZAPAMIĘTAJ

Koronawirus przedłuża staż nauczyciela

Jeżeli chodzi o wpływ choroby nauczyciela na staż na wyższy stopień awansu zawodowego, to należy wskazać, że okoliczności, które powodują przedłużenie stażu, są wymienione w Karcie Nauczyciela. Zgodnie z art. 9d ust. 5 KN w przypadku nieobecności nauczyciela w pracy z powodu:

1. pozostawania w stanie nieczynnym,

2. czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby,

3. zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy lub

4. urlopu innego niż urlop wypoczynkowy i urlopy, o których mowa w art. 9d ust. 5a KN,

trwającej nieprzerwanie dłużej niż miesiąc, staż ulega przedłużeniu o czas trwania tej nieobecności. W przypadku nieobecności dłuższej niż rok nauczyciel jest obowiązany do ponownego odbycia stażu w pełnym wymiarze. Natomiast w przypadku nieobecności nauczyciela w pracy z powodu:

5. urlopu macierzyńskiego,

6. urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego,

7. dodatkowego urlopu macierzyńskiego,

8. dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego,

9. urlopu rodzicielskiego lub

10. urlopu ojcowskiego,

staż ulega przedłużeniu o czas trwania tej nieobecności. W przypadku gdy łączny czas nieprzerwanej nieobecności w pracy z przyczyn, o których mowa w punktach 1–4 oraz w punktach 5–10 jest dłuższy niż rok i 6 miesięcy, nauczyciel jest obowiązany do ponownego odbycia stażu w pełnym wymiarze (art. 9d ust. 5a KN).

Z powyższego wynika, że choroba nauczyciela trwająca w trakcie trwania stażu nieprzerwanie dłużej niż miesiąc przedłuża staż o czas trwania tej nieobecności. Dotyczy to także niezdolności do pracy potwierdzonej zwolnieniem lekarskim wystawionym w związku z zakażeniem koronawirusem.

ZASTOSUJ

Podstawa prawna:

■Ustawa z 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (tekst jedn.: Dz.U. z 2019 r.poz. 2215 ze zm.) – art. 9d ust. 5 i 5a, art. 9f ust. 2.

■Ustawa z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2020 r. poz. 1320 ze zm.) – art. 211 pkt 5, art. 229.

■Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. z 1996 r. nr 69, poz. 332).

Agnieszka Rumik-Smolarz

radca prawny, specjalista prawa oświatowego