Jakie informacje w świadectwie pracy?

Treść świadectwa pracy i zasady jego wypełniania reguluje zaś rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy. Zgodnie z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia w świadectwie pracy zamieszcza się m.in. 

1)      okresu lub okresów zatrudnienia;

2)      wymiaru czasu pracy pracownika w czasie trwania stosunku pracy;

3)      rodzaju wykonywanej pracy lub zajmowanych stanowisk lub pełnionych funkcji;

4)      trybu i podstawy prawnej rozwiązania lub podstawy prawnej wygaśnięcia stosunku pracy, a w przypadku rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem – strony stosunku pracy, która dokonała wypowiedzenia;

5)      okresu, za który pracownikowi przysługuje odszkodowanie w związku ze skróceniem okresu wypowiedzenia umowy o pracę na podstawie art. 36¹ § 1 kp;

6)      urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi w  roku kalendarzowym, w  którym ustał stosunek pracy i wykorzystanego w tym roku;

7)      wykorzystanego urlopu bezpłatnego i podstawy prawnej jego udzielenia;

8)      wykorzystanego urlopu ojcowskiego;

9)      wykorzystanego urlopu rodzicielskiego i podstawy prawnej jego udzielenia;

10)  wykorzystanego urlopu wychowawczego i podstawy prawnej jego udzielenia;

11)  okresu, w którym pracownik korzystał z ochrony stosunku pracy, o której mowa w art. 186⁸ § 1 pkt 2 kp;

12)  zwolnienia od pracy przewidzianego w art. 188 kp, wykorzystanego w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy;

13)  liczby dni, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie, zgodnie z art. 92 kp, w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy;

14)  okresu odbytej czynnej służby wojskowej lub jej form zastępczych;

15)  okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze;

16)  wykorzystanego dodatkowego urlopu albo innego uprawnienia lub świadczenia, przewidzianego przepisami prawa pracy;

17)  okresów nieskładkowych, przypadających w okresie zatrudnienia, którego dotyczy świadectwo pracy, uwzględnianych przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty;

18)  zajęcia wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym;

19)  należności ze stosunku pracy uznanych i nie zaspokojonych przez pracodawcę do dnia ustania tego stosunku z powodu braku środków finansowych;

20)  informacji o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach – na żądanie pracownika.

Okres nieskładkowy – czyli co?

Okresami nieskładkowymi zgodnie z art. 7 pkt 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych są następujące okresy:

1)      pobierania:

a)      wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wypłaconego na podstawie przepisów Kodeksu pracy,

b)      zasiłków z ubezpieczenia społecznego: chorobowego lub opiekuńczego,

c)      świadczenia rehabilitacyjnego,

d)      świadczeń wymienionych w lit. b i c po ustaniu obowiązku ubezpieczenia;

2)      pobierania renty chorobowej po ustaniu zatrudnienia w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa obowiązującego w danym zawodzie lub po ustaniu obowiązku ubezpieczenia społecznego z innego tytułu;

3)      niewykonywania pracy po ustaniu zatrudnienia, jeżeli za te okresy, na podstawie przepisów Kodeksu pracy, zostało wypłacone odszkodowanie;

4)      przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego udzielonego na podstawie przepisów w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących opiekujących się małymi dziećmi, innych udzielonych w tym celu urlopów bezpłatnych oraz okresy niewykonywania pracy – z powodu opieki nad dzieckiem:

a)      w wieku do lat 4 – w granicach do 3 lat na każde dziecko oraz łącznie – bez względu na liczbę dzieci – do 6 lat,

b)      na które ze względu na jego stan fizyczny, psychiczny lub psychofizyczny przysługuje zasiłek pielęgnacyjny – dodatkowo w granicach do 3 lat na każde dziecko;

5)      przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy opieki pielęgnacyjnej nad inwalidą wojennym zaliczonym do I grupy inwalidów lub uznanym za całkowicie niezdolnego do pracy oraz do samodzielnej egzystencji, sprawowanej przez członka jego rodziny w wieku powyżej 16 lat, który w okresie sprawowania opieki nie osiągnął przychodu przekraczającego miesięcznie połowę najniższego wynagrodzenia;

6)      przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy niewykonywania pracy, w granicach do 6 lat, spowodowane koniecznością opieki nad innym niż dziecko członkiem rodziny zaliczonym do I grupy inwalidów lub uznanym za całkowicie niezdolnego do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo uznanym za osobę niepełnosprawną w stopniu znacznym, sprawowanej przez członka jego rodziny w wieku powyżej 16 lat, który w okresie sprawowania opieki nie osiągnął przychodu przekraczającego miesięcznie połowę najniższego wynagrodzenia;

7)      urlopu bezpłatnego oraz przerw w zatrudnieniu w razie nieudzielenia urlopu bezpłatnego małżonkom pracowników skierowanych do pracy w przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, w stałych przedstawicielstwach przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i w innych misjach specjalnych za granicą, w instytutach, ośrodkach informacji i kultury za granicą;

8)      nauki w szkole wyższej na jednym kierunku, pod warunkiem ukończenia tej nauki, w wymiarze określonym w programie studiów;

9)      studiów doktoranckich i aspirantury naukowej w wymiarze określonym w decyzji o ich utworzeniu;

10)  asystenckich studiów przygotowawczych;

11)  dokształcania zawodowego lekarzy w klinikach akademii medycznych i oddziałach instytutów naukowych w charakterze wolontariusza – w granicach do 1 roku;

12)  pobierania zasiłku przedemerytalnego i świadczenia przedemerytalnego;

13)  udokumentowanej niezdolności do pracy, za które wypłacone zostały z Funduszu Pracy: zasiłki dla bezrobotnych, zasiłki szkoleniowe lub stypendia;

14)  udokumentowanego okresu odbytego stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a ustawy z 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe.

Izolacja domowa jest stosowana u pacjentów, którzy mają dodatni wynik badania w kierunku koronawirusa SARS-CoV-2 i nie mają objawów choroby lub wykazują łagodne, umiarkowane objawy choroby COVID-19 (np. stan podgorączkowy, kaszel, ból gardła, osłabienie), czyli osób, których stan zdrowia nie wymaga hospitalizacji. Jest to zatem okres usprawiedliwionej, płatnej nieobecności w pracy w pracy z powodu choroby.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. Na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność wykonywania pracy m.in.:

1)      w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;

2)       wskutek poddania się obowiązkowi kwarantanny, o której mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

Z powyższego wynika, że w świadectwie pracy okres kwarantanny i izolacji wskazuje się w punkcie dotyczącym okresów nieskładkowych.

Podstawa prawna:

• Ustawa z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz.U. z 2020 r. poz. 870) – art. 6.
• Ustawa z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2020 r. poz. 53) – art. 7.
• Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy  (Dz.U. z 2018 r. poz. 1289) - § 2 ust. 1.

Agnieszka Rumik-Smolarz

radca prawny